بذخ

«لغت نامه دهخدا»

[بَ ذِ] (ع ص) شتر بسیار بانگ کنندهء شقشقه برآورنده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). شتر سخت بانگ کننده. (از معجم متن اللغه).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر