برآفتاب

«لغت نامه دهخدا»

[بَ] (اِ مرکب) آفتاب رو. مَشرَقه. مقابل نسار و نسر. (یادداشت مؤلف). || برِ آفتاب؛ رو به آفتاب.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر