بربروشان

«لغت نامه دهخدا»

[بَ بَ] (اِ) امت. امت پیغمبران را گویند مطلقاً. (انجمن آرا) (آنندراج) :
شفیع باش بر شه مرا بدین ذلت
چو مصطفی بر دادار بربروشان را.
دقیقی (آنندراج).
این کلمه تصحیف برروشنان است. اسدی در لغت فرس (ص358) گوید: برروشنان امت بود. دقیقی گوید:
شفیع باش بر شه مرا بدین زلت
چو مصطفی بر دادار برروشنان را.
این کلمه در پهلوی وارویش نیکان(1) بمعنی مؤمنان و گروندگان است. در اسناد پهلوی تورفان اسم مصدر (وارویشن(2) = گروش) آمده. ویرویشینکان جمع ویرویشینک (= گروشی = مؤمن) است و قاعدهً در فارسی باید گروشیان و یا بقاعدهء تبدیل گاف بباء بروشیان شود ولی این کلمه را دقیقی برروشنان و دیگران بصور برپروشان، پرپروشان و غیره آورده اند اینکه در حاشیهء لغت فرس چاپ اخیر ص358 کلمه را به بدروشن تصحیح کرده اند صحیح نیست. (حاشیهء برهان قاطع چ معین از مجلهء موسیقی سال 3 شمارهء 8 مقالهء هدایت و مزدیسنا ص321 ح).
(1) - Warwishnikan.
(2) - Warwishn.