«لغت نامه دهخدا»
[بَ ثَ طَ] (ع مص) خانه نشین گردیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || و هرگاه کسی بر کوه برآمده و هر دو زانو را گشاده داشته بر ساقین نشیند گویند برثط فی الجبل. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).