برجای مانده

«لغت نامه دهخدا»

[بَ دَ / دِ] (ن مف مرکب)مانده و خسته و فرسوده از ماندگی. (ناظم الاطباء). || مبتلا به بیماری فالج. || بازپس مانده. وامانده.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر