«لغت نامه دهخدا»
[بَ خوا / خا بَ / بِ] (اِ)همخوابه. (برهان). همخوابه که در بر آدمی بخسبد. (از آنندراج). زن. زوجه. همبستر. ضجیع. همفراش. مقوده. منکوحه. عیال. || توشک و نهالی. (برهان). تشک. دوشک. رختخواب. (آنندراج).