بردایه

«لغت نامه دهخدا»

[بَ یَ / یِ] (اِ مرکب) (مرکب از بر، ور + دایه) بدل دایه. یار و معاون و همدست دایه در نگاهداشت و رضاع طفل. (یادداشت مؤلف).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر