برده

«لغت نامه دهخدا»

[بُ دَ / دِ] (ن مف) نعت مفعولی است از بردن در تمام معانی. رجوع به بردن شود. || مجذوب. (آنندراج).
- برده دل؛ عاشق. (آنندراج).