«لغت نامه دهخدا»
[بَ] (ص نسبی) منسوب به برسو. برسوئین. مقابل فروسویین : و اگر سحج و ریش نو است و در روده های برسویین است آنرا بشربتهای نرم و شوینده پاک باید کرد. (ذخیرهء خوارزمشاهی). و اگر [ آماس ] اندر حجاب باشد که میان احشاء برسویین و فروسویین ایستاده است آن را ذات الجنب گویند. (ذخیرهء خوارزمشاهی).