«لغت نامه دهخدا»
[بُ شَ] (ع اِ) بَرَش. خجکهای سیاه یا سپید بر اسب بخلاف رنگ آن. || خجک ناخن. (منتهی الارب) (آنندراج). و رجوع به برش شود.