«لغت نامه دهخدا»
[بَ دَ] (مص مرکب) کاویدن. کندن و کاویدن. || قطعه کردن و بخش کردن جامه و خربوزه. (ناظم الاطباء). || برکاریدن. رجوع به برکاریدن و کاریدن شود.
