برگک شیرازی

«لغت نامه دهخدا»

[بَ گَ کِ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) برگ قسمی از عنب الدب است و بیخ او عود بری است و عودالبندق نیز نامند. (از تحفهء حکیم مؤمن) (از مخزن الادویه).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر