برناسی

«لغت نامه دهخدا»

[بَ] (حامص) غافلی و نادانی. (از برهان)(1) (فرهنگ فارسی معین). پرناسی. فرناسی. و رجوع به برناس و پرناسی شود.
(1) - در برهان این معنی ذیل «برناس» آورده شده.