«لغت نامه دهخدا»
[بُ نُدْ دی] (اِخ) لقب خواجه ابونصر فتح الله، وزیر و قاضی معروف فارس در عهد امیر مبارزالدین محمد است. وی ظاهراً در حق خواجه حافظ عنایت و توجه تمام داشته است و حافظ او را در بعضی غزلهای خود به نیکی یاد کرده و او را «برهان دین و دولت» و «آصف جم اقتدار» خوانده است. وی در اوایل سلطنت شاه شجاع معزول گشت و بسال 780 ه . ق. درگذشت. (دایره المعارف فارسی). و رجوع به تاریخ عصر حافظ تألیف غنی ج1 شود.