«لغت نامه دهخدا»
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) ابن عمر الدجیلی. طبیبی در نیمهء قرن چهارم به بغداد و او عمل دیوان رسائل المطیع بالله داشت و سپس محبوس گشت و آنگاه که عضدالدولهء دیلمی به بغداد شد وی را در جملهء محبوسین آزاد کرد. رجوع به نامهء دانشوران ج3 ص30 شود.