«لغت نامه دهخدا»
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) سالبه بن ابراهیم. یکی از مشایخ صوفیه بمائهء چهارم هجری، از مردم شیراز. او از اصحاب ابومسلم فسوی است و شیخ عباس هروی شاگرد اوست. در سال 473 ه . ق. درگذشت. رجوع به نامهء دانشوران ج3 ص96 شود.