«لغت نامه دهخدا»
[ اَ بُلْ خَطْ طا رِ کَ ](اِخ) عسام بن ضراربن سلامان بن خیثم بن ربیعه بن حصن بن ضمضم بن عدی بن جناب. شاعری از عرب. او از دست هشام ولایت اندلس داشت و در آنجا یمانیان را بر مصریان پیشی و فضیلت مینهاد و آن بر مصریان صعب و ناگوار می آمد تا در آخر صمیل بن حاتم بن ذی الجوشن ضبابی او را بکشت.