ابوالخیر

«لغت نامه دهخدا»

[ اَ بُلْ خَ ] (اِخ) ابن ابی السعودبن ظهیرهء شافعی مکی، ملقب به قطب الدین. در اواخر مائهء نهم و اوائل دهم هجری میزیست. او راست: جامعه الجواهر در مطلع کواکب ثابته و آن منظومه ای در بحر رجز است در 77 بیت که بسال 905 ه . ق. نظم کرده است.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر