«لغت نامه دهخدا»
[اَ بُسْ سَ] (اِخ) عبدالله بن اسعد تمیمی یافعی مکّی ملقب به عفیف الدین و موصَّف به نزیل الحرمین، از کبار مشایخ وقت و عالم به علوم ظاهریه و باطنیّه و صاحب مصنفات بسیار. صاحب روضات گوید شیخ محمد جزری در آخر کتاب بدایه النهایه آنجا که ذکر وفیات جمله ای از علما آرد گوید وفات امام عارف ابومحمد عبدالله بن سعد یافعی مکّی صاحب المصنفات به سال 768 ه . ق. بود. او راست: کتاب تاریخ مرآت الجنان و عبره الیقظان و کتاب روض الریاحین فی حکایات الصالحین و کتاب الدرالنظیم فی فضائل القرآن العظیم و جز آن و او را اشعار لطیفه و مقامات شریفه است.