«لغت نامه دهخدا»
[اَ بُصْ صَ] (اِخ) اسماعیل بن بلبل کاتب. او به عربی شعر نیز می گفته و مقّل است. (ابن الندیم). وی مردی کریم و متجمّل بود و وزارت معتمد خلیفهء عباسی داشت و صاحب سیف و قلم گشت و او را وزیر شکور گفتندی و ابن رومی و بحتری ویرا مدح گفتند و این بیت از قصیدهء ابن رومی است: کم من اب قد علا بابن له شرفا کما علا برسول الله عدنان. و معتضد بروزگار خویش او را محبوس کرد و اموال وی بستد و بکشت.