ابوالطیب

«لغت نامه دهخدا»

[اَ بُطْ طَیْ یِ] (اِخ) سهل بن سلیمان صعلوکی. یکی از علمای حدیث. آنگاه که بلاد ماوراءالنهر در تصرف ایلک خان درآمد سلطان محمود غزنوی ابوالطیب صعلوکی را با تبرکات هندوستان به ایلک خان فرستاد تا یکی از مخدرات خان را برای سلطان خطبه کند و ابوالطیب بدیار ترکستان شد و ایلک در تعظیم و تبجیل او چیزی فرونگذاشت و خطبهء مواصلت در اوزگند بخواندند و خان سرپوشیدهء خویش بصحابت او بخدمت محمود فرستاد. رجوع به ص 332 حبیب السیر ج 1 شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر