«لغت نامه دهخدا»
[اَ بُلْ عَبْ با] (اِخ) ابن عاشر (حاج...). یکی از زهاد علماء اندلس است و در شهر سلا بساحل اقیانوس اطلس اقامت داشت. و سلطان ابوعنان مرینی را در حق او اعتقادی نیکو و ارادتی تمام بود و گویند سلطان چند کرت بدیدار او شد و وی سلطان را رخصت حضور نداد و بی حصول مراد بازگشت. وفات او بشهر سلا به سال 765 ه . ق. و گور او بدانجا زیارتگاه است.