پرتکس تا

«لغت نامه دهخدا»

[رِ تِ] (اِخ) (قدیس...)(1) کشیش فرانسوی. متوفی به روئن بسال 586م. شیل پریک(2) در شورائی از روحانیان به پاریس (سال 577م.) وی را به اِفساد در قوانین مذهبی و تصمیم به قتل شیل پریک با موافقت مروِه(3) و تحریک مردم به اعتصاب متهم ساخت. گرگوار(4) حمایت او میکرد لیکن حمایت وی نتیجه ای نداد و پرتکس تا بجزیرهء ژرسی تبعید شد. پس از مرگ شیل پریک در 584م. پرتکس تا بدعوت روحانیون و مردم به روئن بازگشت ولی به توطئهء ملانتیوس(5)کشیش که در غیبت وی جانشین او بود، در روز پاک کشته شد.
(1) - Pretextat.
(2) - Chilperic.
(3) - Merovee.
(4) - Gregoire de Tours.
(5) - Melantius.