پری پوی

«لغت نامه دهخدا»

[پَ] (ص مرکب) که پویه ای چون پری دارد :
سیه چشم و گیسوفش و مشک دم
پری پوی و آهوتک و گورسم.
اسدی (گرشاسب نامه)
پری پیکر.
[پَ پَ / پِ کَ] (ص مرکب) که اندامی چون پری دارد :
فریب پری پیکران جوان
نخواهد کسی کو بود پهلوان.فردوسی.
... و غلام پری پیکر... بالای سر بخدمت ایستاده. (گلستان).
ز لاحولم آن دیوهیکل بجست
پری پیکر اندر من آویخت دست.(بوستان).
... برقص اندر آمد پری پیکری.(بوستان).
بر رخ ساقی پری پیکر
همچو حافظ بنوش بادهء ناب.حافظ.
پریتانوم.
[پْری / پِ نُمْ] (اِخ)(1) رجوع به پروتانه یون شود.
(1) - Prytaneum.