پزنده

«لغت نامه دهخدا»

[پَ زَ دَ / دِ] (نف) طباخ. طأهی. خوالیگر. دیگ پز. آشپز. باورچی. خوراک پز. || آنچه بر زخم و جراحت نهند. پختن مادّه را مرهم(1). ملهم. (برهان).
.
(فرانسوی)
(1) - Onguent . Cataplasme