پشه دار

«لغت نامه دهخدا»

[پَ شَ / شِ] (اِ مرکب)(1) درختی است چون بید که کیسه بندد و در آن پشه پر شود. نارون. شجره البق. سیاه درخت. (انجمن آرا). قره اغاج. بوقیصا. نشم الاسود. دردار. دردارو. (در ادویهء منفرده کتاب قانون تألیف شیخ الرئیس دردارو بمعنی شجره البق آمده. و ظاهراً همان دردار مراد است). پشه خانه. پشه خار. سارخکدار. سارشکدار. ناژبین. کژم. لامشکر. آغال پشه. کنجک.
.
(فرانسوی)
(1) - Orme