پشین

«لغت نامه دهخدا»

[پَ] (اِخ) نام پسر بزرگ کیقباد است و سهراب و لهراسب پسران اویند و بعضی گویند پسر سومین کیقباد است. (برهان قاطع). نام پسر کیقباد که کی پشین گویند. (فرهنگ رشیدی). نام پسر سوم کیقباد برادر خرد کیکاوس که لهراسب پدر گشتاسب پسر اوست. (فرهنگ سروری) :
پشین بود از تخمهء کیقباد
خردمند شاهی دلش پر ز داد.فردوسی.
و نیز رجوع به کی پشین شود.
پشین کلا.
[پَ کَ] (اِخ) نام یکی از قراء سَدَن رستاق مازندران. (مازندران و استراباد رابینو ص 126).