پلزانس

«لغت نامه دهخدا»

[پْلِ / پِ لِ] (اِخ)(1) در قاموس الاعلام ترکی (تحت عنوان پلزانسه) آمده است، آن را به زبان ایتالیائی پیاچنچه(2)نامند. نام مرکز ایالتی است در قسمت شمالی ایتالیا و در دوک نشین ملعاپارمه. این شهر در نزدیکی ساحل یمین نهر پو، و در 53هزارگزی شمال غربی واقع است. عدهء سکنهء آن 35000 تن است. مکتب بزرگی موسوم به آلبرونی، و مدرسهء مخصوص به مجسمه سازی و نقاشی، کتابخانه، راه آهن، قصر مخصوص دوکهای قدیم، استحکامات، جادّهء زیبا، منسوجات ابریشمی و پشمی، و انواع مشروبات دارد. پلزانس از شهرهای بسیار قدیم است و صحنهء وقایع تاریخی بسیار بوده است. ایالت پلزانس از جانب شمال به میلان و کرمونه و از سوی مغرب به پاوی و از جهت جنوب غربی به ژن و از طرف جنوب و مشرق نیز به ایالت پارم محدود میباشد. مساحت آن 2355 هزار گز مربع و عدّهء نفوس 226720 تن منقسم به دو قضا. و جامع 7 ناحیه است. قسمت جنوبی آن کوهستانی و از دامنه های کوه پناست که 1735 گز ارتفاع دارد و قسمت شمالی آن جلگهء باصفا و سبز و خرمی است و چندین رودخانه از دامنه های کوه نامبرده سرچشمه گرفته این جلگه را سیراب ساخته به نهر میریزد. محصولات عمدهء آن حبوب گوناگون، شراب، توت، شاه بلوط و میوه های دیگر است. مراتع فراوان و پنیر مشهور دارد از احجار آن برای ابنیه و گچ پزی استفاده می کنند.
(1) - Plaisance.
(2) - Piacenza.