«لغت نامه دهخدا»
[نِ] (اِخ) مهمترین قریهء ناحیه گل دولاب در طالش دولاب گیلان، بین چاپ سرا و شفارود و بواسطهء راه آهن کوچکی بمرداب متصل شود. و معدن سنگ دارد. در فرهنگ جغرافیائی آمده: دهی جزء دهستان میانده بخش رضوان ده شهرستان طوالش، واقع در 36 هزارگزی جنوب هشت پر و 38 هزارگزی بندر انزلی، سر راه شوسهء انزلی به آستارا، دهنهء کوه، معتدل مرطوب، دارای 176 تن سکنه. آب آن از رودخانهء شفارود. محصول آنجا برنج و پشم و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری و جوراب بافی است. راه آهن که برای حمل سنگ ساختمانی موج شکن احداث شده بود در این نقطه تمام میشود. چند بنای مرغوب متعلق بادارهء بندر دارد که فعلاً بخشداری از آن استفاده مینماید. و باغ محله و بیجارکن جزء این ده بوده و ییلاق ساکنین آن آق مسجد است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2).