پیران سال

«لغت نامه دهخدا»

(اِ مرکب، ق مرکب) ایام پیری. روزگار پیری. گاه پیری :
گفت کاندیشه نیستت ز وبال
که نهی تهمتم به پیران سال.ناصرخسرو.
دوستان هیچ مپرسید که چون شد حالم
با جوانی نظر افتاد بپیران سالم.
حسن دهلوی.