پیرعلی تاز

«لغت نامه دهخدا»

[عَ] (اِخ) وزیر معتمد خلیل سلطان فرزند میرانشاه بن امیرتیمور و کشندهء وی. بگفتهء ابن عربشاه در عجائب المقدور وی پس از مرگ تیمور بر امیرزاده پیرمحمد نیز قیام و دعوی استقلال کرده است. میرزا شاهرخ پس از استقرار بر تخت سلطنت بدفع پیرعلی تاز همت برگماشت و هنگام گریز متعاقب حملهء ببلخ پیرعلی بدست یاران خود مقتول گشت. (حبیب السیر چ خیام ج3 ص503 و صص564 - 566) (تاریخ عصر حافظ ج1 ص402) (از سعدی تا جامی ص413).