«لغت نامه دهخدا»
[مُ حَمْ مَ] (اِخ) ابن جهانگیربن امیرتیمور گورکان (امیرزاده) نوادهء تیمور و جانشین و ولیعهد وی. (رجوع به حبیب السیر چ خیام ج3 صص 426 - 566 شود). و صاحب قاموس الاعلام ترکی آرد: پسر غیاث الدین جهانگیر و نوهء تیمور لنگ حسب الامر جد خود بهندوستان لشکرکشی و ملتان را ضبط کرد. پدرش اکبر اولاد تیمور بود و در ایام حیات جدش درگذشت. تیمور وی را به ولیعهدی تعیین کرد، اما پیرمحمد در موقع وفات جدش در قندهار بود و لذا از پادشاهی محروم شد و پسرعمویش سلطان خلیل بن امیرانشاه در سمرقند حضور داشت فرصتی را غنیمت شمرد و تخت و تاج را تصاحب کرد، پیرمحمد بطلب حق سلطنت با لشکر بسوی سمرقند آمد، اما در بلخ مغلوب گردید و بسال 809 ه . ق. بدست پیرعلی تاز یکی از امراء خود بقتل رسید.