پیری بیک تواجی

«لغت نامه دهخدا»

[بَ کِ تَ] (اِخ) از بزرگان عصر سلطان اسماعیل صفوی. رجوع به حبیب السیر چ تهران جزء 4 از ج3 ص387 شود. در چ خیام (ج 4 ص600) دموری بیک تواچی آمده است.