ابوالفارس

«لغت نامه دهخدا»

[اَ بُلْ رِ] (اِخ) عبدالعزیزبن ابی اسحاق ابراهیم. از امرای بنی حفص تونس. او پس از ابی اسحاق ابراهیم و پیش از ابوحفص عمر اول، مدتی کوتاه امارت یافت. پس از آنکه پدر ابوالفارس امارت را به پسر داد ابن ابی عماره آن ملک را غصب و تسخیر کرد و در 682 ه . ق. ابوالفارس را بکشت. تا در 683 ابوحفص عمر اول بر ابن عماره دست یافت و وی را بقتل رسانید و ملک موروث به دست کرد.(1)
(1) - در طبقات سلاطین اسلامِ لین پول بعلت کوتاهی مدت امارت او یا بجهت یافت نشدن سکه ای به نام وی اسم او نیامده است.