تاردان

«لغت نامه دهخدا»

(اِ مرکب) ظرفی که در آن برای طنبور و سه تار، تارها نگاه دارند تا عندالحاجه بکار آید. (غیاث اللغات). ظرفی که در آن تارهای ساز نگه دارند. (آنندراج) :
ازبهر ساز عشرت او می نهد قضا
تار دوائر فلکی را به تاردان.
ملا طغرا (از آنندراج).