تاسکره

«لغت نامه دهخدا»

[کَ رَ] (معرب، اِ) بلغت بربر کنگرک کوهی. گیاهی که اغنام آن را خورند. (دزی ج1 ص 138).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر