تاغندست

«لغت نامه دهخدا»

[غَ دَ / غُ دُ] (اِ) تیکندست. تیقندست. بزبان اهل بربر دوائی است که آن را عاقرقرحا گویند. (برهان) (آنندراج). عاقرقرحا. (ناظم الاطباء). بزبان بربر عاقرقرحا. (لکلرک ج 1 ص302). رجوع به عاقرقرحا شود. «پیرتر»(1) را هنوز در الجزایر بزبان عامیانه «تیغندست»(2) گویند که در آن جا بسیار مستعمل است. (از لکلرک ج2 ص302). دزی نویسد: تاغندست (بربری) (پیرتر)(3) بصورت تیغَنطَست هم آمده، و مؤلف فرهنگ منصوری رازی میگوید که عاقرقرحا در مغرب ناشناخته است، و بسیاری از مؤلفان در این که عاقرقرحا را همان تیغنطست دانسته اند دچار اشتباه شده اند. این کلمه بصورت تغندی نیز آمده است. (دزی ذیل قوامیس عرب ج1 ص139).
(1) - Pyrethre.
(2) - Tikendest.
(3) - Pyrethre.