تافیلالت

«لغت نامه دهخدا»

[لِ] (اِخ)(1) ولایتی به مغرب، مرکز قدیمی آن سجلماسه، و آن زادگاه اشرف علویین فیلالیین است که تا امروز در آنجا حکومت دارند. (از المنجد). قسمتی از مراکش در جنوب اطلس بر کنار صحرای بزرگ افریقا دارای 100000 تن سکنه، ناحیهء تجارتی و صنعتی است. قاموس الاعلام ترکی این کلمه را در ذیل «تافیلات» آرد و افزاید: این محل بوسیلهء دو نهر که از کوههای اطلس سرچشمه میگیرد، مشروب گردد و در سواحل این دو نهر، گندم و جو بسیاری کاشته می شود ولی محصول عمدهء آن خرما میباشد، گله های گوسفند و بز فراوان دارد، مرکز حالیهء این ولایت قصبهء رسائی است ولی قصبهء بزرگتر و آبادتر آن «ابوان» است.
(1) - Tafilelt. Tafilalet.