تاک رز

«لغت نامه دهخدا»

[کِ رَ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب)مو. درخت انگور. رز :
تاک رز از انگور شد گرامی
وز بی هنری ماند بید رسوا.ناصرخسرو.
||شاخ رز. شاخهء مو. رجوع به تاک شود.