تاگ ور

«لغت نامه دهخدا»

[وَ] (ص مرکب) این کلمه مرکب است از «تاگ»(1) و مزید مؤخر «ور» بمعنی تاج دار، تاجور، مکلل. رجوع به تاجور و تکفور و حواشی جهانگشای جوینی چ قزوینی ج3 صص 484-488 شود. این کلمه را ارمنیان بصورت تگور(2) بمعنی شاه و تاجدار استعمال کنند.
(1) - «تاج» معرب «تاگ» است.
(2) - Tagavor.