تالشان

«لغت نامه دهخدا»

[لَ] (اِخ) از اعمال گیلان. (معجم البلدان ج 1 ص354) (مرآت البلدان ج1 ص 337). مؤلف گوید: مقصود از تالشان طوالش است. (مرآت البلدان ایضاً). رجوع به تالش (ناحیه) و طالش و طوالش شود.