تامانوار

«لغت نامه دهخدا»

(اِ)(1) نام پستاندار عظیم الجثه ای که مورچه خوار است و از دستهء بی دندانان آمریکای استوایی است. بزرگی جثه اش به 5/2 متر میرسد و بوسیلهء زبان بلند و چسبندهء خود مورچگان را گیرد و خورد.
(1) - Tamanoir.