تاننات دو پلمب

«لغت نامه دهخدا»

[دُ پُ لُ] (فرانسوی، اِ مرکب)(1) مأخوذ از فرانسه و اخیراً در کتب طب فارسی متداول شده است. عنصری است که دارویی را بشکل مرهم در روی «اسکار» و زخمهایی که بر اثر نشستن و یا خوابیدن طولانی و اجباری و تماس قسمتی از بدن با زمین تولید شده باشد بکار برند. (از درمانشناسی دکتر عطایی ص471).
(1) - Tannat de plombe.