«لغت نامه دهخدا»
[یِ جَ بِ کَ تَ] (مص مرکب) رسم قلندران و درویشان ایران است که تای جوزی در کف دارند تا وقت برخورد با اغنیا و اهل دل بطریق تیمن و تبرک به آنها بگذرانند که دست خالی پیش ایشان رفتن یمن ندارد و نظیر این در هندوستان چنانکه براهمه فوفل یا نارجیل می گذرانند. (آنندراج): بر در بارگه قدر تو چون درویشان تای جوزی بکف دست فلک از جوزاست. محمدقلی سلیم (از آنندراج).