تأدیب کردن

«لغت نامه دهخدا»

[تَءْ کَ دَ] (مص مرکب)فرهختن و ادب آموختن و تربیت کردن و طریقهء نیک آموختن. ||سیاست و تنبیه کردن. (ناظم الاطباء). ||در این بیت بمعنی منزه و پاک ساختن:
به آب اندام را تأدیب کردند
نیایش خانه را ترتیب کردند.نظامی.