تئوفان

«لغت نامه دهخدا»

[تِ ءُ] (اِخ)(1) مورخ بیزانسی (750-817 م.) است. وی به تبعیت از عقاید «لئون ارمنی» دست بمبارزهء شدیدی علیه «ایکونوکلاست ها»(2) زد و تبعید شد و بسال 817 در «ساموثراس»(3) درگذشت. کلیسای یونان وی را در ردیف قدیسان قرار داد. وی نویسندهء تاریخی است که از سال 284 تا 813 م. را محتوی است. تاریخ مذکور یکی از اسناد مهم بشمار می آید. رجوع به ایران در زمان ساسانیان کریستن سن ترجمهء رشید یاسمی چ2 ص 96، 377، 488، 490 و 517 و احوال و اشعار رودکی سعید نفیسی ج1 ص184 و قاموس الاعلام ترکی و یشتها ج2 ص244 (تئوفانس) شود.
(1) - Theophane.
(2) - Iconoclastes. فرقهء مذهبی که پرستش اشکال و تصاویر را مجاز می دانستند.
(3) - Samothrace.