«لغت نامه دهخدا»
[تَ بَذْ ذُ] (ع مص) بزرگی نمودن و بزرگ منشی کردن. || بلند گردیدن. (از قطر المحیط). || گردنکشی کردن. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط) (زوزنی) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).