تپک

«لغت نامه دهخدا»

[تَ پَ] (اِ) لطف و مهربانی و دوستی. || چکش(1). || تفنگ. (اشتنگاس) (ناظم الاطباء).
(1) - اشتنگاس این معنی را با تردید ذکر کرده و مرحوم ناظم الاطباء بدان توجه نداشته است. ظ. این کلمه مصحف پُتک است.