تپه ترینا

«لغت نامه دهخدا»

[تَپْ پَ / پِ تِ / تُ] (ص مرکب، از اتباع). در تداول خانگی، آدمئی فربه و تنبل و آسایش جوی که هیچ کار نداند و نکند و دائم بر یک جای نشسته بود. فربهی و نرم و کاهل و سست. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر