تتراکلرور پلاتین

«لغت نامه دهخدا»

[تِ رِ پِ لُ] (اِ)(1) از ترکیب های طلای سفید است که توسط فرمل در محلول قلیایی احیاء میشود و «سیاهِ طلای سفید»(2) به دست می آید. رجوع به روش تهیهء مواد آلی دکتر صفوی ص213 شود.
(1) - Tetrachlorure platine.
(2) - Noir de platine.